Iz štampe izašla knjiga “Sandžački čvor” Almira Mehonića
Izdavač je ugledno bh udruženje Mladi muslimani, a recezenti su Sonja Biserko i Fatmir Alispahić.
Još jedna u nizu knjiga bošnjačkih autora iz Luksemburga je ugledala svjetlo dana. Naime, riječ je o jednoj neuobičajenoj formi publicistike, koja se kroz političke eseje, kolumne i zapise javlja u knjizi „Sandžački čvor“ Almira Mehonića. U izdanju poznatog i priznatog sarajevskog udruženja i sa recenzijama istaknutih intelektualaca ova knjiga na svom samom startu mami pažnju i pozornost.
U uvodu knjige autor kaže da su tekstovi nastali u proteklih desetak godina i da su svjedoci i brana zaboravu najznačajnijih tema i događaja vezanih za Bošnjake, Sandžak, odnos države prema njima, kao i odnos među sandžačkim akterima.
Anes Džunuzović u ime izdavača kaže da je Mehonić obrađivao teme iz svih segmenata sandžačkog društva, od politike i pitanja pozicije Bošnjaka u Sandžaku, pozicije Sandžaka u Srbiji i Crnoj Gori, preko ekonomije, privrede, pitanja Islamske zajednice, zaštite ljudskih prava, obrazovnog sistema, medija, pa do pitanja tradicije i kulture naroda koji žive u Sandžaku.
“Objavljujući tekstove u medijima iz više zemalja regiona, te portalima preko kojih njegovi tekstovi postaju dostupni široj publici, Mehonić internacionalizira mnoga sandžačka pitanja, a za neka nudi i rješenja. U tekstovima stalno naglašava potrebu za konkretnijom, odlučnijom i odgovornijom politikom predstavnika sandžačkih političkih partija“, kaže novinar i publicista Džunuzović.
Sonja Biserko: “Značajan doprinos razumevanju sandžačke realnosti”
Sonja Biserko, predsjediica Helsinškog odbora u Srbiji i recezent Mehonićeve knjige ističe da je knjiga „Sandžački čvor“ značajan doprinos razumevanju sandžačke realnosti, ne samo iz ugla Beograda nego i unutar bošnjačkog korpusa.
“Autor knjige veoma precizno definiše beogradsku startegiju prema Sandžaku, koja je na delu gotovo tri decenije. Autor veoma uverljivo prikazuje političku scenu Sandžaka i ukazuje na mali kapacitet političke elite da se suprotstavi beogradskoj politici. Zato Beograd veoma uspešno mobilizira suprotstavljene strane i veoma vešto ih udaljava od akutnih sandžačkih problema. Knjiga “Sandžački čvor” je odličan uvid u sva otvorena pitanja Sandžaka. Ona ukazuje na slabosti, kako Beograda tako i lokalne elite. Za očekivati je da će posredovanjem EU-a, nakon što je Srbija potpisala Briselski sporazum, doći do poželjnih promena. Nakon odustajanja od Kosova Srbiji tek predstoji prestrojavanje na unutrašnjem planu. Ono neće biti jednostavno, ali će se stvari, svakako, kretati u pravcu rešenja koje Srbija neće moći odbiti. Međutim, za povratak poverenja u Sandžaku neophodno je istinsko suočavanje Srbije sa nedavnom i Sandžaka sa mnogo daljom prošlošću“, ističe Sonja Biserko, predsjednica Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji.
Fatmir Alispahić: “Mehonić je svjestan svog spisateljskog i analitičkog dara”
Urednik knjige i poznati bh publicista mr. Fatmir Alispahić kaže da „ knjiga istaknutog bošnjačkog publiciste Almira Mehonića „Sandžački čvor“ dosad je najcjelovitiji informator za spoznavanje kompleksne historijske, kulturne i političke mreže koja predstavlja sandžačku posebnost. U odnosu na sve autore koji su se bavili Sandžakom, Mehonić ima najširi objektiv, budući da historijsku scenografiju uzima kao važnu odrednicu savremenih događanja.
Zahvaljujući dubinskom sloju analitičke misli Almira Mehonića postajemo svjesni da se politička površnina neće nikud i nikako promijeniti ako Bošnjaci ne budu mijenjali sebe. A upravo je poziv na promjene suštinski cilj Mehonićevih apelacija. Kada piše o diskriminaciji Bošnjaka, Mehonić je konkretan u predstavljanju apartheidskih činjenica, po kojima su „sandžačke škole zatvorene za sadržaje koji tretiraju bošnjačku historiju, kulturu, književnost“, a bošnjačka djeca osuđena na svetosavsku kulturu. Kad se takva diskriminatorska stvarnost ogleda u povijesnim iskustvima, koje nam Mehonić temeljito predstavlja, onda uočavamo da je riječ o jednoj te istoj politici zatiranja bošnjačkog identiteta i osjećaja za dostojanstvo”, ističe Alispahić.
Alispahić smatra da su Mehonićevi tekstovi, kovani u žarištu glavnih polemičkih vatri, dospijevali do Bošnjaka, i budili ih, ali i do Srba, koji su najednom razumjeli da bošnjačku istinu više neće pisati Srbi, već će je pisati i tumačiti Bošnjaci. Mehonić je svjestan svoje prosvjetiteljske uloge, spisateljskog i analitičkog dara koji ga obavezuje na predani rad za dobro svoga naroda, i on tu nema nikakvih kalkukacija. Otvoren je, razumljiv i hitar upravo u nastojanju da svome narodu prenese dokaze i činjenice koje ga okružuju”, zaključuje mr. Fatmir Alispahiić.
(Edit Agović / Diwan-magazine.com)
